Idąca

 

 Ocena 1/3

Wojna domowa widziana oczami dziecka, które nie potrafi w pełni zrozumieć co się wokół niego dzieje. Dziewczynka cierpi na pewną przypadłość, a mianowicie nie potrafi przestać iść przez co od wczesnych lat jest przywiązywana do różnych przedmiotów, by jej przestrzeń ruchowa była ograniczona. Dziewczyna mimo, że potrafi mówić postanawia się do nikogo nie odzywać, w swoim postanowieniu wytrwa całe lata by na samym końcu mocno go żałować. Pewnego dnia wraz z matką udaje się w podróż do innego miasta w odwiedziny do swojej nauczycielki. W kraju trwa wojna, więc podczas drogi na podróżujących czekają uzbrojone patrole. Gdy autobus dociera do ostatniej kontroli kobiety muszą opuścić autobus, a dziewczynka oddzielona od matki zaczyna iść nie mogąc się zatrzymać. Wtedy wydarza się tragedia, która ma wpływ na dalsze jej życie. Przerażona dziewczyna budzi się w szpitalu, gdzie nie rozumie co się stało, że rozdzielono ją z matką. Dziewczynka w tym czasie widzi i słyszy rzeczy których dzieci nie powinny oglądać. Po pewnym czasie odnajduje ją brat, jednak ich spotkanie nie trwa długo bo jako mężczyzna Saad zobowiązany jest do walki na froncie. Saad powierza siostrę przyjacielowi Hasanowi, który ratuje jej życie, a potem ukrywa w starej drukarni niestety nadal wiążąc jej rękę, by mogła na niego czekać i nie oddalić się z miejsca swojego ukrycia. Mam mocno mieszane uczucia co do tej książki, po pierwsze ani razu nie pada w niej imię głównej bohaterki, albo padło z raz i nie zdążyłam go zapamiętać w co wątpię. Historia opowiadana przez główną bohaterkę ma w sobie sporo chaosu przez co momentami się gubiłam czytając. Sam temat książki był trudny a zakończenie mocno niedopowiedziane chociaż można się go domyślić.