Zapomniany ogród

Zapomniany ogród

 Ocena 2/3

Na książki Kate Morton trafiłam przypadkiem w bibliotece kilka lat temu. Autorka w ciekawy sposób przeplata przeszłość i teraźniejszość.
Zastanawialiście się kiedyś jak to jest opierać swoje życie na kłamstwie? Nell w dniu swoich urodzin dowiaduje się że została adoptowana, a w zasadzie znaleziona na brzegu portu.
Nie wie kim są jej rodzice ani nawet jak się naprawdę nazywa. Jedyne przedmioty łączące ją z przeszłością to mała walizka ze zbiorem baśni wewnątrz.
Nell odcina się od obecnego życia i wyrusza na spotkanie przeszłości a wszelkie tropy prowadzą ją do Kornwalii. Tam podążając śladami autorki baśni Elizy Makepease trafia do Blackhurst niegdyś posiadłości zamieszkiwanej przez arystokratyczną rodzinę Mountrachetów.
W życiu Nell niespodziewanie pojawia się wnuczka Cassandra, która niczym kukułcze jajo zostaje podrzucona do jej domu. Pojawienie się wnuczki przerywa poszukiwania Nell, które po jej śmierci Cassandra będzie kontynuować . Cassandra czytając pamiętnik babci wyrusza jej śladem i odkrywa brakujące elementy rodzinnej tajemnicy. Cassandra nie tylko poznaje prawdziwą historię Nell, ale dzięki niej rozlicza się z własną przeszłością.
Mowa Ciała

Mowa Ciała

 Ocena 3/3

Odkąd obejrzałam serial Magia Kłamstwa zafascynowała mnie technika mowy ciała. Przeczytałam już kilka książek na ten temat. Za najlepszą uważam książkę autorstwa Susan Quilliiam.
To podzielony na pięć działów szczegółowy poradnik. Na początku autorka objaśnia czym jest mowa ciała i w jaki sposób jest ona przekazywana np. za pomocą gestów, mimiki twarzy, ruchu oczu, tonu głosu, stroju. Jednocześnie zaznacza, że mowa ciała nie może być odczytywana jednoznacznie i by prawidłowo odczytać przekazywane przez innych znaki należy brać pod uwagę inne czynniki takie jak np. otoczenie, kontekst sytuacyjny. W poradniku możemy zapoznać się z technikami mowy ciała w miejscu pracy, związkach erotycznych ale i w kontaktach międzyludzkich.
Każdy dział jest opatrzony dużą ilością obrazków odpowiednio ilustrujących omawiane zagadnienie. Dużym plusem jest również zamieszczony na końcu książki słownik mowy ciała w którym autorka dokładnie omawia poszczególne sygnały np. spięte ramiona, szeroko otwarte oczy, podkurczone stopy i to w jaki sposób odczytywać dany znak. Książkę przeczytałam już kilka razy i jak na poradnik napisana jest prostym językiem bez nagromadzenia trudnych czasami niezrozumiałych psychologicznych zagadnień. Jeśli macie kogoś kogo interesuje tematyka mowy ciała to warto podarować mu właśnie tę książkę, gwarantuję że będzie nią zachwycony.
Labirynt duchów

Labirynt duchów

Ocena 2/3

To już ostatni spacer po Cmentarzu Zapomnianych Książek – szkoda, bo tak jak wielu czytelników bardzo przywiązałam się do tej serii. W Labiryncie duchów czytelnik ponownie spotyka się z rodziną Sempere, tym razem za sprawą dorosłego już Davida, jego żony Beatriz i syna Juliana.
Tym razem jednak w książce więcej miejsca poświęcono Ferminowi Romero de Tores z czego osobiście bardzo się cieszę, bo w poprzednich książkach brakowało mi takiej historii Fermina.
Fermin opowiada historię swojej ucieczki z więzienia i podróży statkiem, gdzie niestety trafia w ręce nadkomisarza Fumero, jednak udaje mu się uniknąć śmierci. Dzięki pomocy kapitana statku dociera do wojennej Barcelony, gdzie poszukuje rodziny swojego przyjaciela, by powiadomić ich o jego śmierci. W czasie tej wizyty nad miastem zaczyna się nalot, a Fermin ratuje spod gruzów dziewczynkę Alicję Gris. Niestety podstępny los rozdziela ich podczas ucieczki na dachu jednego z budynków, by doprowadzić do ich ponownego spotkania dopiero po wielu latach.
Podoba mi się wprowadzenie do całej tej historii postaci Alicji Gris, której jako agentce zostaje wyznaczone zadanie odnalezienia zaginionego ministra kultury Mauricia Vallsa. Do pomocy przy zadaniu dostaje kapitana policji Vargasa.
Jak w każdej z książek serii i w tej pojawia się powieść, tym razem jest to Labirynt duchów Victora Mataixa. Za sprawą tej książki Alicja trafia do księgarni Sempere i Synowie, gdzie ponownie po latach spotyka Fermina, który ponownie ratuje jej życie. Podczas prowadzonego śledztwa Alicja trafia też na Cmentarz Zapomnianych Książek, gdzie spędza dużo czasu powracając do wspomnień z dzieciństwa, gdy pierwszy raz odwiedziła to magiczne miejsce. Poznaje również historię życia Izabelli matki Davida, której twarzy David od lat stara się nie zapomnieć.
Czytając Labirynt duchów odniosłam wrażenie, że książka jest tak jakby uzupełnieniem luk w poprzednich częściach całej historii a to za sprawą opowieści snutych przez Fermina i zagadek z przeszłości rozwiązywanych przez Alicję. W tej części serii na karty powieści powraca ponownie Julian Carax i to nie tylko w formie wspomnień rodziny Sempere.
Trochę nie przypadło mi do gustu zakończenie, odniosłam wrażenie, że autor za pomocą Juliana chce mimo wszystko kontynuować historię, którą najpierw postanowił zakończyć.
Cmentarz zapomnianych książek jest serią po którą powinien sięgnąć każdy miłośnik literatury i za pomocą stron odbyć niezapomnianą podróż w to niezwykłe miejsce.
klimatyczne zdjęcia książek

klimatyczne zdjęcia książek



oprócz czytania moim hobby jest też fotografia, postanowiłam połączyć te dwie pasje i tworzyć zdjęcia których bohaterem jest książka, zapraszam na fanpage bloga na facebook'u gdzie powstaje galeria pt: klimatyczne zdjęcia książek




Copyright © 2014 CZYTAM - POLECAM , Blogger