Podglądaczka

 Ocena 2/3

 

Gdy fikcja miesza się z rzeczywistością może pojawić się problem z odróżnieniem świata realnego od tego stworzonego tylko w naszej głowie. Historia tworzona przez pisarza pochłania go tak bardzo, że staje się ona częścią jego życia, a czasami może nawet w pełni nim zawładnąć. Bogata wyobraźnia pisarza pomaga mu w tworzeniu wciągającej historii, niestety może zdarzyć się tak, że tworzona historia zbyt mocno pochłonie piszącego wtedy ciężko mu będzie rozdzielić pisanie od pozostałego życia. Tak było w przypadku Eleny której życie się rozpadło w momencie separacji z mężem, wtedy też dopadła ją niemoc twórcza. Po przeprowadzeniu się do innego domu jedynie czym potrafiła się zając to obserwacja sąsiadów przez okno w kuchni. Jedna z zaobserwowanych scen wywołuje u niej szok i powoduje, że blokada pisarska nagle znika, a Elena zaczyna tworzyć najtrudniejszą ze swoich książek. W tym czasie kobieta poznaje syna sąsiadów, który jest nią zafascynowany i chciałby zostać pisarzem tak jak ona. Za sprawą historii opisanych przez chłopca Elena zaczyna podejrzewać, że z jego rodziną jest coś nie tak. Kobieta nawet zaczyna się obawiać, że tekst który pisze ma realny wpływ na życie jej sąsiadów. Elena przez cały czas tęskni za swoim mężem Peterem, często rozmyśla nad tym czy nie powinni do siebie wrócić. Jej monotonię przerywa raz w tygodniu siostra, która zaprasza ją do siebie na obiady. Elena przez kilka dni nie opuszcza domu tracąc praktycznie kontakt z rzeczywistością, jednak pozwala jej to na dokończenie rozpoczętego dzieła. Ta rozłąka pozwala jej na nawiązanie bliższych relacji z siostrą i przemyślenie kilku ważnych spraw. Siostra Eleny po przeczytaniu jej powieści zaczyna patrzeć na nią w zupełnie inny sposób dowiaduje się bowiem o siostrze rzeczy o których wcześniej nie miała pojęcia. Thriller wzbudza napięcie już od samego początku dostajemy tu dużą dawkę emocjonalnego rollercoastera. Pomimo, że czytałam ją trochę z doskoku to zajęła mi praktycznie trzy dni. 

Panna de Scuderi

 Ocena 2/3

 

Panna Magdalena de Scuderi jest jedną z dam na dworze króla Ludwika XIV. Dama zajmuje się pisaniem lubianych przez mieszkańców Paryża utworów poetyckich. Pewnego dnia do jej domu wdziera się zamaskowany mężczyzna, który pozostawia dla niej szkatułkę z tajemniczą zawartością. W tym samym czasie w Paryżu dochodzi do serii zbrodni, które jak wszyscy sądzą są popełniane przez grupę przestępców. Gdy w jednym z takich napadów ginie najbardziej znany w Paryżu złotnik to podejrzenia o popełnienie zbrodni padają na jego asystenta. Młodzieniec za wszelką cenę nalega na spotkanie z panną de Scuderi. Ta po usłyszeniu jego historii powraca do wspomnień z przed lat i postanawia spróbować uratować go przed śmiercią. Starania damy zaprowadzą ją przed oblicze samego króla.  Jest to zaledwie siedemdziesięcio stronnicowe opowiadanie, jednak utrzymane w charakterze lekkiego kryminału z gatunku płaszcza i szpady. Jeśli ktoś nie chce sięgać po długą książkę lub ma mało czasu na lekturę to tak krótka historia będzie doskonałym rozwiązaniem. 

Miejsca w których płakałam

 Ocena 2/3

 

Książka porusza trudny temat przemocy psychicznej występującej w toksycznych związkach. Powieść osadzona jest w realiach szkolnych dlatego mogłoby się wydawać, że jest to zwykła historia miłosna dla nastolatków. Nic bardziej mylnego, bowiem to co spotkało główną bohaterkę może spotkać każdą z nas niezależnie od wieku. Nastolatka imieniem Amelie zmuszona jest do zmiany swojego środowiska i pójścia do innej szkoły. Amelie jest z natury mocno nieśmiała posiada jednak duży talent wokalny, który powoli ujawnia w nowej szkole. Amelie podczas konkursu młodych talentów spotyka Reese'a, wokalistę popularnego w szkole zespołu. Amelie wpada w oko chłopakowi i jest przez niego adorowana. Początkowo Amelie nie chce rozpoczynać nowej znajomości ze względu na chłopaka z którym była związana w swoim rodzinnym mieście. Reese jest nieustępliwy w swoich namowach przez co dziewczyna zgadza się z nim spotkać. Amelie niestety nie zdaje sobie sprawy jak toksyczna i wyniszczająca będzie dla niej ta relacja. Chłopak powoduje, że Amelie oddala się od swoich nowych znajomych i większość czasu spędza z nim. Chłopak miewa spore wahania nastroju i bywa agresywny. Amelie nie chcąc go denerwować zaczyna zmieniać swoje nawyki i zachowanie tak, by dopasować się do oczekiwań Reese'a. Dziewczyna często płacze mimo to ciągle wierzy w zapewnienia Reese'a o wielkiej miłości. Chłopak zmusza ją do rzeczy na które ta nie ma ochoty. Gdy w związku dochodzi do aktu przemocy Amelie długi czas wypiera to co się stało widząc w tym swoją winę, a nie chłopaka. Po kilkumiesięcznym związku psychika nastolatki jest tak zniszczona, że wymaga ona pomocy specjalisty. Początkowo zmian zachodzących w nastolatce nikt nie zauważa, a ona pogrąża się w depresji, coraz częściej płacząc. Przez całą książkę było mi po prostu żal Amelie i miałam nadzieję, że w końcu znajdzie się ktoś kto jej pomoże. Szkoda, że ta historia nie zakończyła się tak jak na to liczyłam. Lubię książki, które niosą jakieś przesłanie i mają za zadanie uświadamiać czytelnika.