Córki latarnika

 Ocena 3/3

 
 Ta książka jest dowodem na to, że piękna okładka może skrywać równie piękne wnętrze.
Jest to wielowątkowa powieść która łączy w sobie wiele czynników: ma wciągającą fabułę, ciekawych bohaterów i skrywane od lat tajemnice oraz interesujące zakończenie, które napawa optymizmem. Powieść oczarowała mnie od pierwszych stron, aby potem rozbudzać moją ciekawość do samego końca. Autorka w ciekawy sposób połączyła ze sobą dwa pokolenia, budując między nimi nić porozumienia i udowadniając, że przyjaźń nie zna ograniczeń wiekowych.
Sięgając po Córki latarnika zyskacie powieść, która pozwoli Wam się psychicznie wyciszyć w tym trudnym czasie. Książkę wypatrzyłam jakiś czas temu w Biedronce, gdyby nie przypadek mogłabym jej czasami nigdy nie przeczytać.
Życie Elizabeth Livingstone powoli dobiega kresu, jest jednostajne przepełnione monotonią pobytu w domu spokojnej starości. Jednak za sprawą trzech wydarzeń kobieta zmuszona jest do powrotu do wspomnień, czasami bardzo bolesnych. Pierwszym wydarzeniem jest nagła śmierć jej brata. Drugą odnalezienie starych dzienników jej ojca, a trzecią pojawienie się młodej dziewczyny Morgan.
Elizabeth z racji wieku prawie straciła wzrok, prosi więc Morgan oto by odczytała jej dzienniki ojca. To wspólne wracanie do wspomnień powoduje, że między kobietami tworzy się niezwykła więź.
Jednak tym co je ze sobą łączy jest muzyka, którą jak się okazuje zawdzięczają temu samemu mężczyźnie, którego każda z nich kochała na swój sposób. To odkrycie sprawia że każda z kobiet w starych dziennikach próbuje znaleźć odpowiedzi na zupełnie różne pytania. Każdej z nich zależy na poznaniu treści dzienników z innego powodu. Jedna chce wiedzieć czy wspomnienia, które ma są spójne z tym jak naprawdę wyglądało jej życie jako córki latarnika, a druga pragnie znaleźć odpowiedź na pytanie kim tak naprawdę jest i dlaczego tak kocha muzykę. Tajemnicze dzienniki skrywają odpowiedzi, kobiety muszą je jednak zdążyć odczytać nim te naznaczone przez czas i wodę całkowicie ulegną zniszczeniu.