Tylko dobrzy ludzie zostali

Ocena 1/3

Tylko dobrzy ludzie zostali to kolejna książka o której recenzję mnie poproszono. Mimo, że sam tekst czyta się dobrze to niestety fabułę książki można określić jednym słowem – przewidywalna.

Od początku bowiem domyślałam się jaki będzie przebieg książki i tak naprawdę po drodze nie trafiło się nic co by mnie zaskoczyło.

Główną bohaterką powieści jest Aleksandra Chojnicz, która w pewnym momencie postanawia nagle wszystko rzucić i uciec od dotychczasowego życia. W tym celu wyjeżdża do rodzinnej wsi swojego ojca, gdzie nikogo nie zna, ale ją jakby znali wszyscy. Bowiem to wieś w której od pokoleń każdy zna każdego. Kobieta w zasadzie trochę wbrew sobie poznaje losy swojej rodziny i spotyka mężczyznę z którym jak to zazwyczaj w takich historiach bywa nie od razu przypada sobie do gustu. W wiosce na przestrzeni lat dochodzi do kilku morderstw w zasadzie będących formą samosądów. Chociaż każdy wie kto jest sprawcą przestępstw to wśród mieszkańców panuje zmowa milczenia.

Niestety jedyny plus jaki widzę w tej książce to sama forma w jakiej została napisana, książkę po prostu płynnie się czyta. Niestety znalazłam sporo literówek, co nie jest winą autorki, ale niestety bardzo przeszkadzało mi w odbiorze tekstu.