Na skraju załamania

 Ocena 3/3

Jak łatwo jesteśmy w stanie ulec manipulacji? Czy to co widzimy i słyszymy jest rzeczywiście prawdziwe? Czy sobie samym możemy w pełni zaufać? A naszym najbliższym? Jak daleko leży granica zaufania do drugiego człowieka? Cass Anderson musi odpowiedzieć sobie na wszystkie te pytania. Musi to zrobić jak najszybciej, każdy dzień zwłoki sprawia, że jej zdolność racjonalnego myślenia spada. Cass jest nauczycielką i wraz z mężem Mathew wiedzie spokojne życie.

Czasami spokój kobiety zakłócają niekiedy drobne zaniki pamięci. Zapomina o drobiazgach jak zabranie torebki z domu, kupienie prezentu. Wygląda to zupełnie niewinnie w końcu każdemu zdarza się o czymś zapomnieć. Po zakończeniu roku szkolnego wyrusza w drogę powrotną do domu i choć ze względu na okropną deszczową pogodę nie powinna tego robić wybiera krótszą drogę przez las. Tam w zaparkowanym samochodzie widzi siedzącą kobietę, Cass zatrzymuje samochód i czeka. Gdy kobieta w samochodzie nie daje żadnych znaków świadczących o tym, że potrzebuje pomocy Cass odjeżdża chcąc na wszelki wypadek zawiadomić policję gdy dotrze do domu. Jednak rozproszona przez SMS zapomina o tym. Gdy po kilku dniach dowiaduje się, że kobieta w samochodzie padła ofiarą mordercy Cassandrę zaczynają dręczyć wyrzuty sumienia, że być może miała szansę na uratowanie kobiety. Poznanie tożsamości zamordowanej i fakt, że morderca nadal przebywa na wolności wywołują u Cassandry wstrząs. Gdy do tego dochodzą głuche telefony Cass dochodzi do wniosku, że wykonuje je morderca, bo mimo że ona nikogo nie widziała to nie znaczy wcale, że on jej nie widział. Kobieta zaczyna popadać w coraz większy stan lękowy, męczą ją nie tylko głuche telefony, ale również fakt, że jej problem z pamięcią się pogłębia. Obawia się, że choroba na którą cierpiała jej matka jest dziedziczna. Pogrążająca się w chorobie kobieta coraz bardziej powierza swoje życie w ręce ukochanego męża, będąc pełna wdzięczności, że on stara się ją wspierać widząc jej pogarszający się stan.

Książka wciągnęła mnie równie mocno co Za zamkniętymi drzwiami. Siedziałam w fotelu pochłaniając stronę za stroną. Mimo, że słyszałam sporo opinii, że Na skraju załamania jest słabsza niż debiut B.A. Paris to po lekturze nie podzielam tych opinii.

Obie książki mają ogromny potencjał i są trzymającymi w napięciu thrillerami psychologicznymi. Nie umiałabym się zdecydować która z nich podobała mi się bardziej. Wiem na pewno, że się nie zawiodłam i po kolejną książkę autorki sięgnę z przyjemnością. 

Lwowski ptak

 Ocena 2/3

Sięgnęłam znowu po powieść historyczną tym razem w polskim wydaniu. Lwowski ptak to opowieść o trwającej dwadzieścia dwa dni walce o wyzwolenie Lwowa spod okupacji Ukraińskiej.

Walce w której ogromną rolę odgrywały dzieci, bo to one stanowiły znaczną część walczących żołnierzy. Główną bohaterką powieści jest Antonina zwana Tońką, która marzy o tym, by tak jak jej ukochany brat wyruszyć na front i walczyć w obronie ojczyzny. Tońka jest bardzo zdeterminowana w swoim postanowieniu. Jej upór i odwaga sprawiają, że jej postać od razu przypada do gustu czytelnikowi. Niestety ze względu na swoją płeć Antonina nie jest poważnie traktowana przez żołnierzy. Jedyne na co dostaje pozwolenie to noszenie meldunków. Tońce jednak to nie wystarcza, od początku walk marzy o tym , by jak prawdziwy żołnierz chwycić za broń. Również jako kobieta musi się bronić przed męskimi atakami na swoją cześć. W dodatku na każdym kroku słyszy, że jej miejsce jest w roli sanitariuszki, ona jednak nie widzi się w tej roli. Nie chcąc ryzykować kolejnych prób fizycznych napaści postanawia ukryć się za męskim przebraniem. Ścina włosy i wkłada ubranie swojego brata Franciszka, by jako Hipolit A. rozpocząć walkę na pierwszej linii frontu.

Dzięki swojej zwinności i odwadze zyskuje przezwisko Szpak. Odtąd jako Hipolit A. Szpak roznosi wiadomości po najważniejszych punktach działań zbrojnych. Bierze udział m.in. w walkach o odzyskanie poczty , a jako posłannik dostarcza radiostację. Jak napisałam na początku Antonina mimo że jest postacią fikcyjną to swoją postawą sprawia, że czytelnik z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej się z nią zżywa dlatego też rozczarowało mnie zakończenie książki.

Gdy rozpoczęłam czytanie to duża ilość faktów i nazwisk postaci historycznych trochę mnie przytłoczyła. Rozumiem jednak ten zabieg autora, chciał on w ten sposób jak najdokładniej przedstawić ten etap historii. Później gdy na pierwszy plan wysunęła się bardziej postać głównej bohaterki ta duża ilość faktów historycznych zaczęła mniej mi przeszkadzać. Temat książki ciekawy , pozwalający na zwiększenie wiedzy o tzw. Orlętach Lwowskich szczególnie wśród młodzieży. 
Autorowi dziękuję za przesłanie ebooka do recenzji. 

Już jesteś martwa

Ocena 3/3

Kryminał z gatunku tych w których od początku akcja szybko się rozwija i praktycznie przez całą książkę nie zwalnia tempa. Nawet w momencie w którym wydaje się, że wszystko będzie już zmierzać ku końcowi i nic ciekawego więcej się nie wydarzy to cała akcja nagle nieoczekiwanie zmienia tor i rozkręca się na nowo. Swoją przygodę z książkami Sharon Bolton rozpoczęłam od książki Stokrotka w kajdanach, ta książka jednak zaskoczyła mnie jeszcze bardziej.

Wszystko rozpoczyna się od niewinnie wyglądającej wycieczki balonu, jednak w pewnym momencie jeden z pasażerów widzi coś czego nie powinien, a zaraz potem balon z 13 pasażerami spada na ziemię. Teoretycznie nikt nie powinien przeżyć jednak ocalała jedna osoba, kobieta która widziała zabójstwo młodej kobiety. Niestety zabójca również ją widział i dołoży wszelkich starań, by powstrzymać ją przed powiadomieniem policji. Ocalała z katastrofy kobieta to jak sądzą wszyscy policjantka Jessica Lane, ona jednak zamiast zgłosić się do swoich kolegów ucieka i stara się zgubić ślad zabójcy. Kobieta prowadziła ważne śledztwo dotyczące przemytu ludzi w celu pobierania ich narządów. Tymczasem każdy dzień zwłoki z jej strony powoduje, że policja zaczyna podejrzewać ją o wypadek balonu. Jessica musi więc nie tylko uciec zabójcy, ale przede wszystkim udowodnić swoją niewinność i doprowadzić rozpoczętą sprawę do końca. 

Wiara Nadzieja Miłość

   Ocena 3/3

Książka mnie zachwyciła i pochłonęła już od pierwszych stron. Autorka porusza bardzo trudny temat samoakceptacji i przemocy psychicznej wśród nastolatków. Niestety w dzisiejszych czasach w dobie mediów społecznościowych ten problem jeszcze bardziej przybrał na sile. Nastolatki mierzą się z nierealnym kanonem piękna, wszystkie chcą być fit nawet za cenę własnego zdrowia.

Główna bohaterka powieści Diana musi mierzyć się z negatywnymi opiniami swoich rówieśników. Przez swój trochę pełniejszy wygląd jest wyszydzana przez innych, niestety przemoc psychiczna której doświadcza nie ogranicza się tylko do murów szkoły. Jej skala jest znacznie większa, bo dotyczy również życia internetowego. Autorka doskonale oddała obraz stanu psychicznego dziewczyny. Początkowo problemy z relacjami społecznymi są dla Diany bodźcem do zmian. Zmienia swoje podejście do odżywiania i zaczyna więcej uwagi zwracać na sport. Niestety granica między radością z osiągniętych rezultatów a presją, by nadal utrzymać ten stan zbyt mocno się zaciera. Przez co dziewczyna traci kontrolę. Diana zaczyna zmagać się z jednym z najczęstszych problemów obecnych nastolatków z anoreksją, a w późniejszym etapie z bulimią.

Książka Wiara Nadzieja Miłość to opowieść o walce z własnymi słabościami, o zaakceptowaniu samego siebie, a także o tym, że nigdy nie jest za późno na zmiany.

Bardzo się cieszę, że ta powieść powstała i że porusza tak trudny temat. Książkę powinni przeczytać nie tylko ludzie młodzi, ale przede wszystkim ich rodzice, by móc w porę zareagować gdy zajdzie taka potrzeba. Psycholog i Psychiatra to już ostateczność pierwszą rzeczą którą potrzebuje zagubiony nastolatek to rozmowa i wsparcie bliskich, by wiedział, że jego sprawy są dla kogoś ważne i że ma wokół siebie ludzi, którzy go kochają i wspierają, warto o tym pamiętać.

Książkę dostałam jako ebooka, ale już zamówiłam swój papierowy egzemplarz :) 

Portret rodzinny

Ocena 2/3

Zdecydowanie jest to jedna z tych książek, która skłania czytelnika do refleksji i do oceny zachowań bohatera oraz swoich własnych, gdyby znalazł się na jego miejscu. Nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak byśmy się naprawdę zachowali w danej sytuacji. Mając poczucie bezpieczeństwa łatwo jest wygłaszać stwierdzenia typu: nigdy bym tak nie postąpiła, nie postąpił.

Jednak rzeczywistość zmusza często człowieka do najpodlejszych zachowań.

Tak jak bohaterkę powieści Annę Schlemmer, która wykazuje się odwagą pomagając żydowskim więźniom w kamieniołomach dostarczając im pożywienie. A później decydując się zrobić coś przez co jest potępiana przez wiele kobiet. By ochronić życie swojej córki Trudy kobieta poświęca coś co ma najważniejszego samą siebie. Dla dobra swojego dziecka decyduje się zhańbić swoją dumę i ciało ulegając żądzy wysokiej rangi oficera SS zostając jego kochanką. Wiele lat po tych zdarzeniach Anna gardzi samą sobą, uważając swoje czyny za niewybaczalne. Jednak w oczach więźniów obozu uchodzi za bohaterkę.

Trudy przez lata dręczą wspomnienia z dzieciństwa w których pojawiają się budzące przerażenie obrazy. Wielokrotnie usiłuje rozmawiać o nich z matką, ta jednak uparcie milczy. Dziewczyna przez to tworzy sobie mylny obraz matki i jej życia. Jako profesor historii i sądząc, że jest córką nazistowskiego oficera próbuje rozliczyć się ze swoją przeszłością tworząc specjalny projekt.

W ten sposób po wielu latach poznaje prawdziwą historię życia matki całkowicie zmieniając swój stosunek do niej.

Książka nie jest łatwa w odbiorze, bo porusza trudny wojenny temat. Czytając kilka razy zmieniłam swoje podejście do zachowań obu kobiet. Zachowanie Anny z pewnością może wzbudzać zarówno podziw jak i potępienie. Sama przez wiele momentów miałam bardzo mieszane uczucia. W pewnej chwili będąc w połowie książki miałam myśl, by przerwać czytanie, jednak doczytałam do końca. Koniec bowiem rzuca zupełnie inne światło na całą historię. Książka zdecydowanie warta uwagi.