krótkie słowo budzące ogromny strach...

Ocena 3/3

Alexis Fielding mimo studiów archeologicznych bardziej niż starożytnością interesuje się historią swojej rodziny od strony matki. Alexis wie jedynie, że po matce odziedziczyła grecką urodę i że korzenie jej matki znajdują się na Krecie. Jednak jej matka Sofia bardzo niechętnie opowiada o swojej przeszłości, a oprócz zdjęcia ślubnego wujostwa nie posiada w domu innych pamiątek rodzinnych. Alexis postanawia wyjechać na urlop do Grecji, by zwiedzić Kretę, przy okazji pyta matkę czy mogłaby zobaczyć jej rodzinne miasto. Sofia dochodzi do wniosku, że nadszedł czas, by Alexis dowiedziała się czegoś o swojej rodzinie i pisze list do swojej przyjaciółki Fotini, która nadal mieszka w jej rodzinnym mieście Place. Alexis zaopatrzona w list od matki wyrusza w podróż, będąc już na Krecie dowiaduje się o położonej niedaleko Plaki wyspie Spinalonga, która przez ponad pięćdziesiąt lat była kolonią trędowatych. Dziewczyna, jak każdy przybywający do Plaki turysta rozpoczyna swoją wizytę od wyprawy na wyspę. Przebywa tam dwie godziny, nie przypuszcza jednak, że wyspa mogła mieć bezpośredni związek z historią jej rodziny. Po powrocie z wyspy spotyka się z Fotini przyjaciółką swojej matki, która po zapoznaniu się z listem rozpoczyna opowiadać Alexis historię jej rodziny. Alexis przeżywa szok, gdy dowiaduje się, że jej pradziadek Giorgis regularnie dostarczał pożywienie do kolonii trędowatych. Szok dziewczyny jest tym większy, że jej wyobrażenie na temat trądu i sposobu przenoszenia się choroby jest takie jak większości społeczeństwa. Dziewczyna nie spodziewa się jednak, że związki jej rodziny z wyspą były jeszcze silniejsze, więc gdy Fotini informuje ją o tym, że zarówno jej prababka jak i ciotka chorowały na trąd i musiały przenieść się na wyspę Alexis nie chce uwierzyć w to, że ta tak okaleczająca ludzi choroba mogła dotknąć jej rodzinę.

Książkę czytałam już dwukrotnie i za każdym razem przyciąga mnie jak magnes. Po przeczytaniu jej po raz pierwszy miałam taką potrzebę informacji, że spędziłam kilka godzin na wyszukiwaniu w internecie informacji o Spinalondze, a przede wszystkim o trądzie. Po przeczytaniu innych bardziej naukowych publikacji na temat tej choroby stwierdzam, że Victoria Hislop bardzo szczegółowo opisała ten problem w swojej powieści przez co uczyniła ją tak interesującą. Nie skupiała się bowiem tylko na tych fizycznych i medycznych aspektach choroby. Pokazała przede wszystkim, że trąd nie był od razu wyrokiem śmierci, a ludzie nim dotknięci mogli wieść normalne życie mimo mieszkania na wyspie na której zostali odseparowani od reszty społeczeństwa. Wyspa Victorii Hislop to pozycja literacka z którą naprawdę warto się zapoznać.