Królowa ludzkich serc

Ocena 2/3

Pamiętam, że kilka lat temu przeczytałam książkę Diana. Prawdziwa historia, był to rodzaj autobiografii księżnej. Sięgając po Diana. Moja historia początkowo myślałam, że będę czytać te samą książkę tylko, że w nowszym wydaniu. Diana. Moja historia okazała się jednak połączeniem autobiografii z bardzo szczegółową biografią. Książka Andrew Mortona podzielona jest na czternaście rozdziałów z czego pierwszy zawiera bezpośrednie wspomnienia Diany. Są one rodzajem zarejestrowanych przez księżnę odpowiedzi na przesłane jej wcześniej pytania. Część ta mimo, że ułożona chronologicznie wydaje się być nieco chaotyczna przez to, że widzimy tutaj jedynie napisane przez Dianę odpowiedzi nie znając dokładnej treści pytań, które jej wcześniej zadano. Odpowiedzi te są formą luźnych stwierdzeń, nie określających dokładnego miejsca i czasu zdarzeń, te dopiero porządkują bardziej pojawiające się przypisy autora. Księżna opowiada tam o swoim nieszczęśliwym dzieciństwie spowodowanym rozwodem rodziców, o jej okresie dorastania dzielonym na czas spędzony z matką i ten z ojcem. Kolejne wspomnienia dotyczą lat młodości i życia singielki do momentu poznania księcia Walii. Diana opisuje swoje uczucia wobec księcia Karola, to jakie zrobił na niej wrażenie. Dalsze wspomnienia dotyczą okresu narzeczeństwa i tego, że z nikomu nie znanej młodej dziewczyny nagle stała się budzącą spore zainteresowanie mediów narzeczoną księcia Walii. Już w okresie narzeczeństwa Diana dowiedziała się o dużej zażyłości łączącej Karola z jego wieloletnią przyjaciółką Camillą Parker- Bowles. Już jako żona i księżna Walii Diana bardzo często wspominała jak ta relacja wpłynęła na jej małżeństwo z księciem Walii.
Księżna otwarcie przyznawała się do bulimii i depresji, które towarzyszyły jej przez prawie cały okres małżeństwa. W swoich bezpośrednich wspomnieniach przedstawia siebie jako osobę samotną, nękaną przez media i stanowiącą problem dla rodziny królewskiej.
Druga część książki będąca szczegółową biografią Diany Spencer jest próbą bezstronniczego przedstawienia wizerunku księżnej Walii. Tego jak była postrzegana przez członków rodziny królewskiej, media i swoje najbliższe otoczenie. Zarówno z bezpośredniej relacji księżnej jak i wypowiedzi ludzi którzy mieli z nią styczność wyłania się obraz kobiety nieszczęśliwej, która rozczarowała się rolą którą przyszło jej odegrać. W drugiej części znajdziemy sporo cytatów będących wypowiedziami rodziny Spencerów, przyjaciół księżnej, członków jej ochrony czy dam dworu. Każda z tych osób wspomina księżnę na swój sposób.
Książka jest kopalnią informacji o życiu Diany Spencer późniejszej księżnej Walii. Osobom lubiącym czytać biografie znanych osób szczególnie te lekturę polecam.